Havik Vrouwtje Roepend \/\/TOP\\\\
Het zeearend mannetje vliegt heen en weer op zoek naar de beste takken voor het nest. Momenteel lijkt dit het oude haviksnest te zijn zonder camera. Hij landt in een boom in de buurt en blijft daar vervolgens een paar minuten zitten. Druk om zich heen kijkend speurt hij voortdurend naar de volgende tak. Eenmaal gevonden bijt hij deze af met zijn 6 cm lange gele snavel (kan je nagaan hoeveel kracht daarin zit).
havik vrouwtje roepend
Download Zip: https://www.google.com/url?q=https%3A%2F%2Furlcod.com%2F2ueuCt&sa=D&sntz=1&usg=AOvVaw1-ztCxV2u9le644IYnZmIK
Het vrouwtje hielp tot nu toe niet bij de nestbouw en keek alleen maar toe, zodat ze zoveel mogelijk kon aansterken om in goede conditie te komen voor het broedseizoen. Er is echter verandering in de zaak! Sinds kort helpt ook het zeearend vrouwtje mee. Hieruit kunnen we stiekem opmaken dat mevrouw een voorkeur heeft voor wat betreft het nest waar ze wil broeden.
Gelukkig lijkt de kans op een mooie vervanger bij het nest met de camera ook steeds groter! De havik wordt inmiddels dagelijks gesignaleerd op of nabij het nest. Als je goed luistert hoor je dit ook op de webcam. Het havik vrouwtje verscheen al roepend (kekkeren) op het nest met de veren onder de staart uitgezet. Unieke beelden die je in de video bij het vorige blog kunt terugkijken. Dit gedrag is een zeer goed teken, ze vertonen het namelijk ook tijdens de baltsvlucht.
En extra leuk! In onderstaande nieuwe video zie je het havik mannetje bij het nest. Hij neemt de boel eens goed onder de loep en wat opvalt is dat hij aan zijn linker poot een witte ring lijkt te hebben. Na de grondige inspectie vliegt hij met veel bombarie richting vrouwlief. Prachtig hoeveel geluid ze hierbij maken. Vervolgens verschijnt het vrouwtje op het nest, waarna ze het nest begint te fatsoeneren. Zou ze al last hebben van nesteldrang?
De havik is een krachtige roofvogel, gespecialiseerd in het overrompelen van vogels. Het zijn honkvaste vogels. Ze maken een groot nest van takken hoog in een boom. De 'home range', te omschrijven als het gebied waarin voedsel wordt gezocht, is honderden hectaren groot. De havik was in de jaren zestig nog beperkt tot grote, stille bosgebieden als de Veluwe, maar komt nu in heel Nederland voor, tot in steden aan toe.
Het hele jaar door te vinden in meer of minder bosrijke streken, in de winter ook in meer open land. Leeft verborgen; beste kansen in vroege voorjaar met mooie thermiekluchten, als haviken boven het bos hoog in de lucht schroeven en baltsen.
De havik is Europees gezien niet bedreigd. In het verleden sterk afgenomen in aantal door vervolging, ontbossing en gebruik van pesticiden (indirecte vergiftiging). Heeft zich vanaf ca. 1970 sterk hersteld, ook in Nederland. De laatste jaren neemt de havikstand landelijk weer iets af, vooral in Hoog-Nederland. Oorzaken worden gezocht in afname van voedsel (prooidieren als houtduif bijvoorbeeld) als gevolg van intensivering van de landbouw. Mogelijk speelt vervolging ook een rol.
Vogelbescherming probeert met andere organisaties de roofvogelvervolging te verminderen. Ook streeft zij naleving van de Gedragscode Bosbeheer na, zodat nesten niet verstoord worden. Ook is Vogelbescherming pleitbezorger voor een meer natuurvriendelijke landbouw, waardoor de biodiversiteit van boerenland wordt verbeterd. Veel belangrijke prooidieren van de havik profiteren daarvan (zoals de houtduif).
Haviken profiteren van de rustige delen van het bos met oudere bomen en in de nabijheid vogelrijke gebieden. Bosbeheerders horen daarom bomen en bosdelen met haviksnesten met rust te laten. Verder is de havik gewoon onderdeel van het ecosysteem, en daarin past geen vervolging. Vogelbescherming roept iedereen op om eventuele illegale praktijken van (roof)vogelvervolging te melden bij de politie of via natuurverstoring.nl.
De havik is een beschermde inheemse diersoort. Net als alle andere vogels die van nature in het wild in Nederland voorkomen, zijn haviken beschermd op grond van de Europese Vogelrichtlijn. De bescherming van de havik is in Nederland geregeld in de Wet natuurbescherming.
De Wet natuurbescherming biedt bescherming aan alle in gebruik zijnde nesten en rustplaatsen van vogels. De nestbescherming geldt voor alle soorten gedurende het broedseizoen en voor een beperkt aantal soorten jaarrond. Nesten van haviken zijn het gehele jaar beschermd, omdat zij jaar in jaar uit gebruik maken van hetzelfde nest. De nesten zijn daarom, voor zover ze niet permanent verlaten zijn, jaarrond beschermd.
De Zwarte specht is de grootste Europese spechtensoort. Het is een volledig zwarte vogel met een ivoorkleurige snavel en witte ogen. Het mannetje heeft een volledige rode kruin, het vrouwtje een rode achterkruin. De vlucht is flappend en vrij onhandig, met omhoog gehouden kop en voornamelijk neerwaartse slagen van de brede, afgeronde vleugels. In tegenstelling tot de andere spechten is de vlucht van de Zwarte specht in rechte lijn en niet zozeer golvend. De soort is zeer luidruchtig zowel in vlucht als in zit, zingend, roepend of hamerend. De vlucht- en alarmroep kruuk kruuk kruuk is het hele jaar vaak te horen.
Broedt van eind maart tot begin april en heeft meestal één legsel. Het legsel bestaat uit 3-4 soms 1-6 eieren. Eieren worden met tussenpozen van 2-3 dagen gelegd. Beide geslachten broeden maar de meeste tijd broedt het vrouwtje. Broedduur 33-42 dagen, afhankelijk van de grootte van het legsel. De jongen zitten 40-49 dagen in het nest. Voordat de jongen uitvliegen bewegen zicht rond het nest op de takken in de bomen. De jongen worden dan takkelingen genoemd.
Iemand heeft gezegd dat er in het gebiedje wel eens een havik kon broeden. Ik houd nu al een tijdlang een nest in de gaten. Zag al een keer een stukje van een staart en een stukje van een vleugel, maar zit er een havik in? Als ik door de verrekijker sta te gluren hoor ik achter me lawaai. Een paar putters hebben het heel erg druk met elkaar, trekken zich niets aan van mijn aanwezigheid.
In het gras bij vrij staande eikenbomen zie ik in een flits een blauwe vlek. Voorzichtig er naar toe: het is een eikenpage. Deze vlinders leven hoog in de eiken op takken in de volle zon. Vliegtijd van begin juli tot eind augustus ongeveer. Ze leven vooral van honingdauw op de bladeren van de eik. Honingdauw is een suikerrijke, kleverige vloeistof die wordt afgegeven door luizen en witte vliegen. Soms komen de eikenpages ook wel naar beneden op zoek naar vocht of nectar. Dan kun je ze dus beter zien, zoals nu dit exemplaar. Op zonnige en warme zomeravonden gaan de vrouwtjes op zoek naar mannetjes die bij elkaar in de top zitten te wachten en kun je ze rond zien vliegen rond de kruinen. De onderkant van de vleugels is heel anders dan de bovenkant!
Een woudaap vloog laag over N.W. aan de voorhaven van Zeebrugge. Een zeearend werd gezien boven de stadswallen van Damme, zeer hoog glijdend door de lucht met af en toe een lichte vleugelslag. Een bijna zekere reuzenstern werd gezien ver over zee aan de Fonteintjes. Een vrouwtje grauwe kiekendief werd gespot aan Vloethemveld, de eerste regenwulp was ook van de partij. Nieuw was de kleurrijke man krooneend eveneens in Vloethemveld. Verder werden er terug purperreiger, visarend, rode en zwarte wouw, kraanvogel, blauwborst, middelste bonte specht en vele andere gespot.
Tussen de vele kemphanen ontwaar ik nog een tiental tureluurs en met enige moeite enkele watersnippen. Het paartje gele kwik is nog steeds aanwezig. Wie weet gaan zij hier wel broeden. Het gebied is er mijns inziens prima geschikt voor. Ook ontdek ik nog een aantal witte kwikken en een groepje graspiepers. Boven de polder scheren druk kwetterend nog een tiental boerenzwaluwen. In de meidoorns langs het pad, die nu zienderogen groen worden, ontdek ik nog twee paartjes putter en een luid roepende boomkruiper. In de polder liggen drie hazen lui in de lentezon. De muskusrat is weer druk in de weer met het verzamelen van nestmateriaal en de kikkers in de sloot kwaken om het hardst. Ja, de lente is toch echt de mooiste tijd van het jaar!!
Het mannetje heeft de taak om voor zijn vliegensvlugge jong te zorgen. Keer op keer brengt hij een lekker hapje. Aan zijn zoon of aan zijn dochter, dát is nu nog niet te zien. Jonge merels hebben een lichtbruin verenkleed en lijken daarmee allemaal op vrouwtjesmerels. Pas in de herfst krijgt een jonge merel zijn volwassen verenpak en zie je of het een zoon of dochter is. Het jong ondertussen toont weinig geduld. Het roept zijn/haar vader ongeduldig toe en achtervolgt hem door de tuin. Vanaf het gras, vliegend de prunus in, via de prunus naar de tegels op het terras, daarna hippend de border in. Het jong vliegt wat onhandig door de tuin en laat de maaltijden thuis bezorgen. Terwijl het mannetje het eten bij elkaar verzamelt, staat het jong hard roepend niks te doen. Het doet mij denken aan mijn eigen jong, een beginnende puberzoon.
Het vrouwtje vliegt af en aan met bouwmateriaal; blaadjes, oude stengels, mos. Alles verdwijnt op de schutting, onder de hortensia. Nadat ik het gras heb gemaaid, is de merelvrouw er als eerste bij om het gemaaide gras af te voeren. Ook de deels verteerde bladeren van vorig jaar, die in rommelhoekjes tussen de potten op het terras liggen, vinden hun weg naar het nest in aanbouw. Vanaf de grond of via het tuinmeubilair vliegt ze steeds weer met haar bek vol de hortensia in. Na een keer goed kijken tussen de hortensia door, zie ik de basis van een merelnest ontstaan. Binnen twee weken heeft zij hier een prachtig mooi, afgewerkt nestje van gemaakt.
Kort nadat het vrouwtje is gestopt met het transporteren van nestmateriaal, ligt er een eerste ei in het nest. Het is een mooi felgroen-blauw eitje met lichtbruine vlekjes. Het nest is voor ons te hoog om erin te kunnen kijken vanuit de tuin. Maar vanaf de eerste verdieping kan ik tussen de bladeren door in het nest kijken. Binnen een week legt zij er nog drie eieren bij en nu zit ze er bovenop. Vier prachtige eitjes liggen in het vakkundig gebouwde nest. Als ik vanuit de tuin tussen de hortensiabladeren door naar boven gluur, gluren er meestal 2 mereloogjes terug.
Eksters zijn slimme rovers. Gisterochtend vlogen zes jonge pimpelmeesjes uit het nestkastje dat aan de schuur hangt. Even later vloog een ekster met een blauwgelig pluizig bolletje in de snavel weg, achtervolgd door een boos roepende volwassen pimpelmees. Alleen de dons pluisjes en kleine veertjes in het tuinpad herinneren nog aan het bestaan van de jonge pimpelmees. Na een aantal weken door zijn ouders gevoerd te zijn, was deze mees kort na vertrek uit de nestkast zelf voer geworden. De ekster heeft vast ook jongen met honger. 041b061a72